《王紫诠观察招同袁休庵通政梁药亭太史暨廖陈屈黄诸子宴集城西别业余不及赴观察以公宴诗见示属和赋此答之》拼音版

明代岑徵

wángquánguāncházhāotóngyuánxiūāntōngzhèngliángyàotíngtàishǐliàochénhuángzhūziyànchéng西biéguānchágōngyànshījiànshìshǔzhī--cénzhēng

chūnmíngjiǎshàngfāng西xuānyǎnhuìfēngzhōngqìngxiánjīn

使shǐjūnxúnzhōucáncóngkāijiéwèituóchéngzhìjiǔzhàojiā

zuòshàngbànzānyīngzijiēmíngshuòliùjiāndàngāoyínqióngchén

jiànzijiànzhāojiāngmìngcuīwénzhàohuānqiěqiězhù

wèitóngyánniànyúnkuàngzhòngcáigǎnnán

nǎichéngzhéyáohuáyāolánsháozhāisòngrénliàngmiǎnrányànshí

jiàn西shīróngzēngmàocánniánláibèishūyōnghuāng

dànshèshénzōnggōngshìfānzhái

岑徵简介

唐代·岑徵的简介

岑徵(一六二七—一六九九),字金纪,号霍山。南海人。明思宗崇祯间诸生。年二十遭鼎革,弃诸生,隐西樵。沧桑事定,乃入粤西,泛三湘,走金陵,复北游燕赵间,所至多凭吊寄怀之作。性方介,不受人怜,人亦罕怜之者。所与为友者,惟高僧、野人及二三知己。坎壈以终。著有《选选楼集》。清陈伯陶编《胜朝粤东遗民录》卷一有传。

...〔 ► 岑徵的诗(199篇)