《龙井僧全示寄庵枢密程公累篇季文弟新什求余》拼音版

宋代苏籀

lóngjǐngsēngquánshìānshūchénggōnglèipiānwénxīnshénqiú--zhòu

chéngzhōngxìngshéntóngānyǒuhòuqián

qiáncháoshāménshǒubiànjìngchāozhuōrán

宿shīwéncōngcānxiǎoquán

lónghóngfēnghuángyǎnrěnrǎnèrshínián

chóuhuànyán崿èbiànqiān

tíngtíngbǎisuìshānlínglíngjiǔyuānquán

fànyīnrǎolóngxìngxuánjiěwàngquán

yǒuniǎnguīguǐqíngshīzēngqián

zhùlóngxìngbānruòrénchuán

gènglìngguānshādànzisūnxián

sānkōngzhèngjuéshíxiāngyuán

réntiānshīzhòngxīnyǎnjiàochán

苏籀简介

唐代·苏籀的简介

(1091—?)眉州眉山人,字仲滋。苏迟子。事亲孝,仅十余岁,侍祖辙于颍昌九年,未尝去侧。以祖荫官陕州仪曹,历太府监丞、将作监丞。请祠归,卒年七十余。以文学见知于晁说之、洪炎等人。有《栾城遗言》、《双溪集》。

...〔 ► 苏籀的诗(220篇)